SHOPPING CART
No products in the cart.
Spis treści:
Noworodki lub niemowlęta potrafią zasnąć na rękach, podczas karmienia, na spacerze, w samochodzie… wydaje się, że niemal wszędzie. Dlaczego więc czasami tak trudno jest położyć je spać w tym jednym miejscu, w którym byś chciał, żeby spały — w łóżeczku?
Niezależnie od tego, czy masz do czynienia z noworodkiem, który chce być trzymany na rękach podczas drzemek, czy starszym dzieckiem lub maluchem, który zdecydował, że łóżko rodziców (lub fotelik samochodowy, albo wózek) to idealne miejsce do spania, mamy informacje i wskazówki, które pomogą Ci poradzić sobie z maluszkiem, który po prostu nie chce spać w swoim łóżeczku.
Wspólne spanie tym samym łóżku z małym dzieckiem, lub niemowlakiem niesie za sobą poważne ryzyko bezpieczeństwa. Dzieci, które potrafią się obracać, raczkować lub przesuwać, są szczególnie narażone na wypadki – spadnięcie z łóżka lub nieświadome przyduszenie ciałem przez dorosłego rodzica. Dodatkowo, dzieci śpią najlepiej, gdy ich przestrzeń do snu ma wyraźne granice – tak jak w przypadku własnego małego łóżeczka, a rodzice śpią spokojniej, wiedząc, że ich dziecko jest bezpieczne.
Co więcej jeżeli chcesz aby maluch przesypiał całe noce, jednym z podstawowych elementów jest nauczenie go spania w swoim łóżeczku – ułatwia to np. powtarzanie harmonogramu i np. kładzenia spać o tej samej godzinie, niezależnie od .
Nie ma idealnego wieku na zakończenie wspólnego spania w jednym łóżku z maluchem. W praktyce, najlepszym momentem jest ten, w którym Ty jako rodzic jesteś na to gotowy/a! Jeżeli masz małe dziecko np. 3-miesięczne, warto przenieść je do łóżeczka już teraz, ponieważ to najbezpieczniejsze miejsce do snu, co obniża ryzyko SIDS (nagłej śmierci łóżeczkowej).
Niektórzy rodzice chcą poczekać do 9 lub 12 miesiąca życia, ale to często jedynie tworzy przedłużający się problem i utrudnia późniejszą zmianę. Spanie dziecka w własnym łóżeczku dziecięcym to podstawowy element przygotowawczy do tego aby dziecko przesypiało całe noce a rodzice byli wyspani.
Badania pokazują, że spanie małego dziecka w własnym łóżeczku dziecięcym wiąże się z:
Dlatego trzymaj się łóżeczka dziecięcego do 3. roku życia, chyba że maluch nauczy się już wspinać z niego, co stanowi zagrożenie bezpieczeństwa.
Najlepsze rezultaty daje połączenie zaprzestania wspólnego spania w jednym łóżku z nauką snu – którą opisujemy w naszym Ebooku. Oznacza to, że uczysz swoje dziecko akceptować łóżeczko, jednocześnie ucząc je, jak samemu zasypiać, spać i co bardzo ważne – samemu powracać do snu po przebudzeniach które większość maluszków doświadcza w nocy.
Z reguły czas, jaki potrzebny jest na przejście do tego aby niemowlę lub małe dziecko spało w własnym łóżeczku, wynosi od 1 do 2-3 tygodni konsekwentnej nauki.
Przygotowanie łóżeczka dla dziecka lub malucha do bezpiecznego snu jest bardzo proste. Mniej znaczy więcej!
W łóżeczku Twojego dziecka powinien znajdować się tylko materac z dopasowaną prześcieradłem. Żadne karuzele, ochraniacze, poduszki ani luźne koce nie są potrzebne.
Jeśli Twoje dziecko ma 12 miesięcy lub więcej, może spać z przytulanką lub pluszakiem. Pamiętaj, aby nie miały one małych elementów, które mogą zostać odgryzione (jak plastikowe oczy czy noski).
Jeśli Twoje dziecko ma 2 lata lub więcej, może używać cienkiej poduszki.
Bezpieczeństwo to najważniejszy priorytet, dlatego pamiętaj, aby układać dziecko do snu na plecach, na twardym podłożu, bez luźnych przedmiotów w łóżeczku. Jeśli masz wystarczająco miejsca, zaleca ustawienie łóżeczka w Twoim pokoju przynajmniej na pierwsze 6 miesięcy, najlepiej przez pierwszy rok.
W przypadku gdy chcemy aby nasze niemowlę lub małe dziecko przestało spać z nami w wspólnym łóżku sypialnianym mamy 2 drogi – łagodną – stopniową i szybką.
Niezależnie od wybranej drogi, warto w ciągu dnia kłaść maluszka na dżemki do jego łóżeczka dziecięcego – pomoże mu to oswoić się z tym miejscem i je w pełni zaakceptować jako miejsce do spania.
To podejście sprawdza się dla rodziców, którzy czują niepokój (lub smutek) na myśl o zakończeniu wspólnego spania. Jest również dobrym rozwiązaniem dla dzieci, które wcześniej odrzucały łóżeczko.
Pomóż swojemu dziecku lub maluchowi zasnąć w sposób, do którego jesteś przyzwyczajona (np. karmienie, kołysanie lub wspólne leżenie). Następnie powoli oddal się i śpij na drugim końcu łóżka. Ta łagodna zmiana wprowadza pewną odległość między tobą a dzieckiem, co stopniowo przyzwyczaja je (nawet nieświadomie) do spania nie obok ciebie. Jeśli dziecko się obudzi, pomóż mu ponownie zasnąć i oddal się. Powtarzaj to przez 2-3 noce.
Przygotuj łóżeczko dziecka lub łóżeczko turystyczne obok swojego łóżka.
Celem jest przyzwyczajenie dziecka do spania w nowym miejscu, ale bez jego wiedzy. Pomóż dziecku zasnąć w sposób, do którego jesteś przyzwyczajona (np. karmienie, kołysanie lub wspólne leżenie są w porządku). Gdy dziecko zasnęło, ostrożnie przenieś je do łóżeczka. Kładziesz dziecko do łóżeczka już śpiące. Za każdym razem, gdy dziecko obudzi się w nocy, pomóż mu ponownie zasnąć, a potem delikatnie umieść je ponownie w łóżeczku.
Jeśli Twoje dziecko obudzi się po dwóch godzinach i walczy o powrót do łóżeczka, to w porządku. Udało Ci się zapewnić dwie godziny snu w łóżeczku! Następnej nocy spróbuj osiągnąć trzy godziny, a przez kolejne noce stopniowo zwiększaj ten czas, aż dziecko zacznie spędzać przynajmniej połowę nocy w łóżeczku. To duży sukces!
Sprawdź, czy przesunięcie łóżeczka nieco dalej od łóżka w stronę rogu pokoju pomoże wszystkim lepiej spać – czasem paradoksalnie to pomaga.
Ten krok pomaga dzieciom przyzwyczaić się do snu w łóżeczku, zanim zacznie się trening snu.
Nauczanie dziecka lub malucha, jak zasypiać samodzielnie w łóżeczku i jak samemu powracać do snu, to pewny sposób, by zaczęło spać tam przez całą noc. Jeśli nie zachęcisz do samodzielnego zasypiania, Twoje dziecko prawdopodobnie szybko wróci do Twojego łóżka.
Najważniejszym krokiem w treningu snu jest nauczenie dziecka zasypiania samodzielnie. Oznacza to, że kładziesz dziecko lub malucha do łóżeczka, gdy jest obudzone – senne , ale nie śpiące! Zachęcasz je do zasypiania na własną rękę. To w jaki sposób dziecko było przyzwyczajone podczas usypiania – tego będzie potrzebować również w nocy podczas przebudzeń. Gdy Twoje dziecko nauczy się zasypiać samodzielnie (i ponownie zasypiać w nocy), zacznie spać dłużej.
To podejście szybkiego zakończenia współdzielenia łóżka i przeniesienie malucha do łóżeczka. Będziesz równocześnie przeprowadzać trening snu i przechodzić dziecko lub malucha do łóżeczka. W tym podejściu, zaczynasz trening snu z dzieckiem w łóżeczku już pierwszej nocy. Twoje łóżko jest teraz „niedostępne”.
Pierwszej nocy, po zakończeniu relaksującej rutyny przed snem, kładziesz dziecko do łóżeczka i stosujesz metodę treningu snu małego dziecka, by nauczyć je zasypiać tam. Będziesz stosować tę samą metodę treningu snu podczas wszystkich nocnych pobudek i trzymać dziecko w łóżeczku przez całą noc. Zmniejszanie lub odstawianie nocnych karmień odbywa się równocześnie z treningiem snu.
Jak można się spodziewać, ponieważ nie ma tu „okresu rozgrzewkowego”, metoda ta może spotkać się z oporem ze strony dziecka. Ale jeśli próbowałaś stopniowego podejścia i nie zadziałało, albo jeśli musisz zacząć spać jak najszybciej, ta metoda da najszybsze rezultaty. Tak, to jest bezpieczne i nie zaszkodzi Twojemu dziecku.
Wielu rodziców korzysta z szybkiego podejścia w moim programie treningu snu, ponieważ bardzo cierpią z powodu przerwanego snu i muszą natychmiast zacząć spać.
Staraj się, aby dziecko przyjmowało pełne porcje pokarmu w ciągu dnia. Dzieci, które jedzą niewiele, ale często, mogą nie dostarczać sobie wystarczającej ilości kalorii, co utrudnia spokojny sen w nocy.
Używaj jak najmniejszej ilości światła podczas nocnych karmień – lampki z regulowaną jasnością lub żarówka o minimalnej mocy. Dodatkowo ciepłe światło o barwie 2700-3300 Kelwinów jest bardziej „senne” niż niebieskie lub białe światło o barwie 4000-5000 Kelwinów które ma właściwości wybudzające. Czasem wystarczy wymienić żarówkę.
Rutyna przed snem to doskonały sposób, aby sygnalizować mózgowi dziecka, że niebawem będzie czas na sen. Nawet jeśli dziecko nie rozpoznaje jeszcze rutyny, jej uspokajający wpływ może zapobiec nadmiernemu pobudzeniu. Rutyna nie musi być skomplikowana – może obejmować karmienie, zmianę pieluszki, założenie piżamki, owinięcie w otulacz, śpiewanie kołysanki i położenie dziecka do łóżeczka. Ważne aby dzień w dzień powtarzać ten sam schemat.
Jeśli musisz zmienić pieluszkę, rób to przy stłumionym świetle i mów cicho. Staraj się, aby wszystko nadal przypominało środek nocy. Jeśli to możliwe, zmień pieluszkę przed lub w trakcie karmienia.
Otulanie dziecka z rękami blisko ciała może naśladować przytulny efekt, jaki odczuwa w Twoich ramionach. Pomaga to także wyciszyć odruch moro, który może je obudzić. Nawet dzieci, które początkowo nie lubią być otulane, mogą odczuć korzyści.
Uwaga na bezpieczeństwo: Kiedy dziecko nauczy się samemu przewracać na brzuch, należy zrezygnować z otulania.
Utrzymuj pokój w ciemności podczas snu lub ledwo widocznego delikatnego światła. Gdy noworodki stają się bardziej świadome, światło może je rozpraszać. Postaraj się, aby pokój był zaciemniony zarówno w nocy, jak i podczas drzemek.
Upewnij się, że okna czasowe czuwania są odpowiednie dla wieku dziecka i zwracaj uwagę na oznaki zmęczenia. Dziecko, które nie jest wystarczająco zmęczone lub jest zbyt zmęczone, może mieć trudności z zaśnięciem i pozostaniem w stanie snu. Odpowiednie wyczucie tego momentu może ułatwić zasypianie w własnym łóżeczku.
Twój zapach jest dla dziecka znajomy i kojący. Możesz spróbować spać na pościeli dziecka, jego pajacyku lub otulaczu przed ich użyciem, aby nadać im swój zapach.
W brzuchu mamy nigdy nie było całkowitej ciszy. Wręcz przeciwnie, zawsze towarzyszył dziecku szum i przytłumione dźwięki. Możesz to odtworzyć za pomocą urządzenia do generowania białego szumu lub odpowiedniej aplikacji. Szum – „zamortyzuje” potencjalny hałas mogący wybudzić dziecko (np. dźwięk auta za oknem lub ptakó).
Kasia Kępa
Nauczenie malucha spania w swoim łóżeczku to prawdziwa ulga dla rodziców. Prędzej czy później będziemy chcieli „wrócić do siebie” w naszym związku z partnerem, a spiąc z dzieckiem pomiędzy nami trudno tego dokonać 🙂 U nas przeniesienie synka do własnego łóżeczka dziecięcego nie było proste ale był to podstawowy krok i fundament do tego aby lepiej spał w nocy i nie budził się co chwilę.